نقش فناوری‌های پوشیدنی در آموزش و پرورش
همان گونه که حضور فناوری های پوشیدنی، از دستبندهای تناسب اندام تا ساعت های هوشمند و عینک گوگل در زندگی روزانه ما بیشتر و بیشتر به چشم می آیند، توجه به قابلیت استفاده از این فناوری ها در بخش آموزش و پروش نیز رو به افزایش است.
به گزارش "علم و فناوری" عصرایران، برخی کارشناسان مانند "اموری کریگ" از کالج نیو روشل، معتقدند دستگاه های پوشیدنی از پتانسیل تغییر روش تعامل و ارائه اطلاعات توسط معلمان و اساتید به دانش آموزان و دانشجویان برخوردار هستند. اموری کریگ پنج روشی که جریان رو به رشد فناوری های پوشیدنی می تواند فرصت های جدید در کلاس درس ایجاد کنند را این گونه دسته بندی کرده است:
اپلیکیشن ها
بین اندروید، iOS، ویندوز فون و حتی عینک گوگل اکوسیستم به طور فزاینده بزرگی از اپلیکیشن های تولید شده برای موبایل و دستگاه های پوشیدنی وجود دارد. اپلیکیشن هایی مانندStreetMuseum برای iOS که به کاربر در تجسم خیابان های لندن در طول تاریخ کمک می کنند، با آموزش و پرورش نیز گره خورده اند. این قبیل اپلیکیشن ها به معلمان و اساتید اجازه می دهند تا دروس را به دنیای واقعی وارد کرده و آن را برای نسل فناوری محور کنونی کاربردپذیرتر کنند.
در همین راستا، توسعه اپلیکیشن برای موفقیت موبایل و دستگاه های پوشیدنی هم در آموزش و پرورش و هم حوزه های دیگر از اهمیت ویژه ای برخوردار است. اپلیکیشن ها برای موفقیت فناوری های پوشیدنی همان گونه که در موبایل های هوشمند شاهد بوده ایم از ارکان ضروری محسوب می شوند.
سفرهای مجازی
با به کارگیری ویدئوهای اول شخص از طریق فناوری هایی مانند عینک های هوشمند، دستگاه های پوشیدنی می توانند تجربه سفرهای مجازی دور دنیا را برای دانش آموزان و دانشجویان فراهم کنند. از این طریق، یادگیری آنها بهبود یافته و قادر به مشاهده مکان هایی هستند که پیش‌تر هرگز شانس بازدید از آنها را نداشته اند. به عنوان مثال، یک استاد فیزیک می تواند دانشجوی خود را روانه سفر مجازی به یک راکتور هسته ای کرده و یک استاد جامعه شناسی از میدان تایمز نیویورک مفاهیم جامعه شناختی که در آنجا مشاهده می کند را تشریح کند و تنها به یک سخنرانی ساده محدود نباشد.
آموزش تجربی
فناوری های پوشیدنی مانند دستگاه واقعیت مجازی آکیولس ریفت به دانش آموزان و دانشجویان امکان آموزش و یادگیری تجربی به شیوه ای کاملا جدید را می دهند. به گفته اموری کریگ، آموزش و پرورش در حال ورود به "عصر جدید" یادگیری تجربی است که در آن دانش آموزان و دانشجویان می توانند به جای خواندن یک درس، آن را به معنای واقعی زندگی کنند. با توجه به افزایش طول عمر باتری فناوری های پوشیدنی تحقق یادگیری تجربی عملی‌تر از هر زمان دیگری به نظر می رسد.
واقعیت افزوده
واقعیت افزوده روشی برای توانمندسازی دانش آموزان و دانشجویان و زنده ساختن تاریخ برای آنها به روشی متفاوت و مدرن است. همچنین، فناوری هایی برای تبدیل کتاب های الکترونیکی به تجربه های یادگیری سه بعدی - ظاهر شدن مثال ها و تصاویر برای کمک به درک بهتر دانش آموزان و دانشجویان - وجود دارند. بر همین اساس، در 10 سال آینده مشاهده یک کتاب فیزیک واقعی که بر اساس تجربه کاملا بصری شکل گرفته چندان جای شگفتی نخواهد داشت.
ورود کارشناسان از محیط خارج
فناوری های پوشیدنی و موبایل برقراری ارتباط و اتصال ما با افراد دیگر را تسهیل کرده اند. برای بخش آموزش، این به معنای آن است که معلمان و اساتید می توانند دانش آموزان و دانشجویان خود را به معلمان و اساتید دیگر مرتبط کنند. این قبیل فناوری ها بستر سخنرانی ها و کنفرانس های کلیشه ای را شکسته و مرزهای بین جامعه و کلاس درس را حذف می کنند.